مرثیه حضرت زهرا سلام الله علیها

درپی حفظ حریم خویشتن

مردباید پشت درآید نه زن

هیچ دانی دختر خیر البشر

ازچه جای حیدر آمد پشت در

دیدمولایش علی تنها شده

خانه اش محصور دشمن ها شده

بر دفاعِ شوهرش فردی ندید

بین آن نامردها مردی ندید

گفت بایدپیش امواجِ خطر

یار بهر یار خود گردد سپر

من که تنها دختر پیغمبرم

پشت این درپیش مرگ حیدرم

فاطمه تنها طرفدار علیست

در هجوم دشمنان یار علیست

آن که باشد مردِ این سنگر منم

اولینِ قربانی حیدر منم

چشم پوشیدم زِ جان خویشتن

ای مغیره هرچه میخواهی بزن

این درِ کاشانه این پهلوی من

این غلافِ تیغ این بازوی من

کافران دست خدا را بسته اید

بازوی مشکل گشا را بسته اید

هرچه هتک حرمت از حیدر کنید

هرچه بر او ظلمِ افزونتر کنید

هرچه زان مظلوم گردانید رو

هرچه مانَد استخوانش درگلو

من امیرالمومنین میخوانمش

پیشوای مسلمین میدانمش

گر شود پرپر زِجور قاتلش

غنچه ی نشکفته در باغِ دلم

گر رود ازضرب سیلی هوش من

گوشواره بشکند در گوش من

گر شوم با دود و آتش روبرو

یا رود مسمار درقلبم فرو

گر شوم در لحظه ی سقط جنین

از جفای دشمنان نقش زمین

گر رسد در پشت دَر جان برلبم

افتم از پا پیش چشمِ زینبم

هرچه آید پیش زهرا باعلیست

اول و آخر کلامش یا علیست

فاطمه ما را هدایت میکند

رهبری سوی ولایت میکند

دید دشمن فاطمه جانِ علیست

بلکه با جانش نگهبان علیست

دید جانِ مرتضی پشت در است

از امام خویش هم تنهاتر است

پای تا سر بغض و خشم و کینه بود

کینه هایش کینه ی دیرینه بود

بغض حیدر شعله ور در سینه داشت

سنگ بود و جنگ با آیینه داشت

وای من شد در حریم کبریا

آیه ای از سوره ی کوثر جدا